Adnan Giz, güzellikleri, vapurları, çarşısı, doktorları, eğlence ve gezinti yerleri, çayırları, tiyatroları, ağırladığı hanedan mensupları, kumandanlar, edebiyatçılar, musiki şöhretleri, sporcularıyla dünden bugüne Kadıköy'ü anlatıyor. Hem tutkuyla hem hüzünle. Şöyle diyor Adnan Giz: "Üstad Yahya Kemal, devlet düşkünü Üsküdar'ın akşam güneşinin geçici ışıkları altında nasıl bir hayal şehrine döndüğünü anlatan şiirine, 'Git, bu mevsimde gurup vakti, Cihangir'den bak!' diye başlar. Siz de mevsim ne olursa olsun bir gurup vakti Moda'ya gidin ve Fenerbahçe'nin karşısındaki yamaçta bir banka oturarak Kalamış Koyu'nu doğudan çevreleyen ve Kızıltoprak'la Göztepe arasında kalan bölgeye bakın! Güneş, yüzyıllarca güzelliklerini seyrettiği bu bölgenin bugünkü apartman mezarlığını yüzlerine ışık tutulan suçlular gibi aydınlatmaktadır. Oraya gittikçe, olur olmaz her şeye çare arayan ve bulamayan bir Şarklı kafasıyla, 'Buranın geleceği ne olacak, gelecek nesiller bu apartman mezarlığını nasıl ortadan kaldıracak?' diye düşünürüm. Evet, gelecek nesiller... Onlar, genç kızlık yıllarının büyüleyici güzelliğini görmedikleri bir yaşlı hanımın bugünkü çirkinliği karşısında hiçbir tepkiye kapılmayacaklardır..." Kadıköy'ün, güzelliğiyle büyülediği yıllarını bir Kadıköylü anlatıyor. Bize ve gelecek nesillere.