"Konuya dönmesini bekledikleri belliydi. Kenan Bey de hiç ara vermemiş gibi başladı:

— Yağmurun ne demek olduğunu herkes biliyor. Nasıl beklendiğini de hepimiz biliyoruz. Dua boyunca hep bunu düşündüm. Ve düşündüm ki, insanların duasını bilmedikleri, var olmadıkları için yok saydıkları, olmadığı için olamaz sandıkları ihtiyaçları da vardır. Halk onları, toprağın yağmur bekleyişi gibi bekler. Yağmursuzluk yüzünden toprak adına insanlar yandı. Peki, diyorum. Rahmi, insanların karşılanmadığı için kavruk ve cılız kaldıkları bu ihtiyaçlar için kimler çalışacak? Pancarların için pompa getirdin. Güzel. Başkalarına da verdim. Bu ondan da güzel. Ben de aynı şeyi yapmak istiyorum. Aynı şeyi yapalım diyorum."

YAĞMUR BEKLERKEN Serbest Fırka döneminin ve büyük kuraklığın romanı.